Also Eden - [Redacted]

Festival Music

Sinds het als ep uitgebrachte visitekaartje ‘Differences As Light’ (2010) nieuwe zanger Rich Harding introduceerde, is  Also Eden enkele banken vooruitgeschoven in de progklas. Met ‘[Redacted]’ verdient de band uit het zuidwesten van Engeland het om op een bredere radar opgepikt te worden. 

Het meeslepende ‘Think Of The Children’ zorgde in 2011 voor de definitieve doorbraak. Het onderwerp – onze samenleving wordt in slaap gewiegd door politiek en media – liet weinig ruimte voor Hardings genezingsproces; in juli 2010 geraakte hij betrokken bij een ernstig auto-ongeluk.

Maar ‘[Redacted]’ pikt de draad op en geeft een persoonlijke lezing - zeg maar meditatie - over leven en overleven na zo’n traumatische gebeurtenis. Geen beter verteller dan Harding, die intrigeert door zijn verhaaltrant en frasering. Zijn dwingende stem onderstreept de "sense of urgency" van het drama.

Muzikaal is dit bovendien een gevarieerde plaat, die door de moderne grooves aansluit bij de huidige tijdsgeest zoals ook een Marillion dat doet. Typisch Also Eden is de subtiele spanningsopbouw van de songs. Het ene moment zijn er de marsritmes, die de muziek lekker voortstuwen, het volgende weerklinken arpeggio’s uit het gulden boek van Genesis. Zoals in het slotnummer Decoded, dat zo knap uitwaaiert tot een georkestreerde climax.

Chronologic en Extend & Embrace klinken dan weer meer als spacerock. Het uptempo Distortion Field heeft een tegendraadse ritmiek en zwierig synthspel. In het semi-akoestische The Test laat nieuwe toetsenist Howard Sinclair een heuse moogsolo voorbijflitsen.

Toch is ‘[Redacted]’ vooral het album van gitarist Simon Rogers. Hij schakelt moeiteloos van lyrisch en "sustained" naar distortion en zelfs een scheut progmetal. Met zo’n veelzijdig talent in huis is het ronduit misdadig dat Also Eden niet door een ruimer publiek wordt opgepikt